این روزهای زندگی‌ام مملو از حس تنفر است. تنفر از انسان‌های اطرافم که فقط نام انسان را یدک می‌کشند. تنفر از استاد دانشگاهی که نه استاد است و نه جایش در دانشگاه. تنفر از راننده‌ای که مسیر را بلد نیست. تنفر از همگروهی‌ای که هدف گروه را از یاد برده است.
هیچ‌گاه در زندگی‌ام این قدر متنفر نبوده‌ام. در گذشته به این موضوعات اهمیت نمی‌دادم. الان اهمیت می‌دهم ولی با قیمت ایجاد شدن حس تنفر! حسی که خودم را ذره ذره در عمق بیشتری فرو می‌برد و ذره ذره از من می‌کاهد.
درباره این سایت